FIZJOLOGIA

Badania fizjologiczne pokazują wiele zależności pomiędzy procesami działającymi w organizmie, treningiem i jego wpływie na rozwój sportowy zawodników. Trening powinien opierać się na dogmatach fizjologii, trenerzy współpracują z fizjologami, aby połączyć naukę z praktyką. Niestety nie zawsze obie drogi podążają w tym samym kierunku i nie wszystkie badania i teorie odnoszą się do wszystkich dyscyplin sportowych. Można powiedzieć ilu naukowców tyle teorii. Jedną z nich jest często powtarzana teoria progu mleczanowego. Czyli mitycznego miejsca w którym wykonywany trening przynosi najlepsze rezultaty w kształtowaniu wytrzymałości. W ostatnich 30 latach teorii związanych z progiem było kilkanaście i każdy fizjolog upiera się, że jego teoria jest prawdziwa. Gdybyśmy chcieli przedstawić to miejsce w sposób konkretny to okazałoby się, że ten punkt jest gdzieś pomiędzy wyścigiem na 10 km po maraton, czyli tak naprawdę nic nam nie mówi. Dlatego w treningu biegowym całkowicie odpuszczamy poszukiwanie tego miejsca, a skupiamy się na rzeczach oczywistych. Powyższe rozważania idealnie pokazuje poniższy wykres, przedstawiający zależności pomiędzy 4 parametrami (zmęczenie, VO2 – pochłanianie tlenu, HR – tętno i poziom kwasu mlekowego) w odniesieniu do spadku prędkości biegu wraz ze wzrostem dystansu (wyliczonego na podstawie rezultatów wielu zawodników amatorskich i wyczynowych). O ile zmęczenie, tętno i pobór tlenu wzrasta liniowo to stężenie kwasu mlekowego w pewnym miejscu wzrasta dość gwałtownie. Wykres ewidentnie pokazuje, że stężenie kwasu mlekowego nie powodują żadnych radykalnych zmian w obrębie parametru prędkości biegu. Według najnowszych badań kwas mlekowy wykorzystywany jest do produkcji energii, a nie bezpośrednio wpływa na zmęczenie organizmu. Dlatego tak ważnym elementem treningu jest równomierne rozwijanie wszystkich prędkości i intensywności treningowych.

Physiological tests show many dependencies between processes operating in the body, training and its impact on the sports development of athletes. Training should be based on the dogma of physiology, trainers cooperate with physiologists to combine learning with practice. Unfortunately, both ways do not always go in the same direction, and not all studies and theories refer to all sports. You can say how many scientists have so many theories. One of them is the often repeated theory of lactate threshold. That is a mythical place where the performed training brings the best results in shaping strength. In the last 30 years of the theory associated with the threshold there were a dozen or so and every physiologist insists that his theory is true. If we wanted to present this place in a concrete way, it would turn out that this point is somewhere between the 10 km race and the marathon, so it really does not tell us anything. That is why in the running training we completely forgive the search for this place, and we focus on the obvious things. The above graph is ideally illustrated by the graph below, showing the relationships between 4 parameters (fatigue, VO2 – oxygen absorption, HR – heart rate and lactic acid level) in relation to the decrease in running speed along with the increase of distance (calculated based on the results of many amateur and competitive athletes) . While fatigue, heart rate and oxygen uptake increases linearly, the concentration of lactic acid increases quite rapidly at some point. The graph clearly shows that the concentration of lactic acid does not cause any radical changes within the speed parameter. According to the latest research, lactic acid is used to produce energy, and does not directly affect the body’s fatigue. That is why an important element of the training is the uniform development of all speed and intensity of training.